در این مقاله به این موضوع می‌پردازیم که خودروهای بدون راننده چگونه بر روی صنعت و مشاغل تاثیر می‌گذارند. در قسمت اول این مقاله 11 صنعت آورده شده بود. در این قسمت به بررسی 11 صنعت دیگر می پردازیم.
صنایع مربوط به انرژی و نفت
ظهور خودروهای بدون راننده به احتمال زیاد منجر به کاهش تقاضا برای بنزین خواهد شد. زیرا مفروض است که اکثر وسایل نقلیه خودران در آینده، برقی هستند نه بنزینی. در واقع، ما هم اکنون نیز شاهد چنین موضوعی هستیم: مدل برقی خودروی تسلا مدل S، از اجزای هوشمندی مانند قابلیت خودران (اتو پایلوت) استفاده می‌کند.
تاثیر خودروهای بدون راننده بر مصرف انرژی همچنان جزو موارد نامعلوم است (در گزارش‌های اخیر منابع مختلف، از 60% کاهش تا 200% افزایش در مصرف انرژی را ممکن است تجربه کنیم). افرادی که انتظار افزایش مصرف را دارند، معتقدند که امکان انجام امور در حین رانندگی ما را ترغیب می‌کند تا بیشتر به سفر برویم، زیرا در این نوع مسافرت‌ها، از دست دادن زمان کمتر ملموس خواهد بود.
با این وجود، بخش اعظمی از ساختارها برای خودروهای برقی خودران (به عنوان مثال، شبکه ایستگاه‌های شارژ) هنوز نوپا هستند. این دوره تحول، فرصتی را برای کشف چگونگی تطابق با اکوسیستم جدید انرژی به شرکت‌های نفت و گاز می‌دهد.
فروشگاه‌های مواد غذایی
فروشگاه‌های مواد غذایی از دیرباز، مکانی مناسب برای مراجعه مسافران برای خرید اسنک، نوشیدنی و سایر چیزهای دیگر در ساعاتی که تقریبا بقیه مغازه‌ها تعطیل هستند، به شمار می‌روند. چالشی که خودران‌ها برای این فروشگاه‌های قابل اعتماد ایجاد می‌کنند، از دو منظر قابل بررسی است: کاهش تردد در پیاده رو‌ها و افزایش رقابت.
فروشگاه‌های مواد غذایی بطور مرسوم، در کنار جایگاه‌های پمپ بنزین قرار دارند و رانندگان وقتی که منتظر اتمام فرآیند بنزین زدن هستند، از آن‌ها استفاده می‌کنند. جاده‌های مملو از خودران‌ها که برای پر کردن باک‌هایشان به پمپ بنزین مراجعه می‌کنند، باعث کاهش تعداد مراجعین انسانی به این فروشگاه‌ها خواهد شد. و بدون حضور رانندگان، خودروها نیازی به خرید گوشت یا نوشیدنی انرژی‌زای خنک ندارند، به همین دلیل، تعداد خریدها از فروشگاه‌های مواد غذایی می‌تواند به شدت کاهش یابد.
افزایش رقابت، خود را در قالب خودران‌های تحویل خرید (دِلیوری) نشان می‌دهد. با وجود خودران‌هایی که می‌توانند انرژی‌زای خنک را مسقیما تا درب منزل مصرف کننده برسانند، ممکن است از ارزش کاری 24 ساعته بودن فروشگاه‌های مواد غذایی کاسته شود.
برای مثال، شرکت چینی Moby Mart، در حال توسعه یک فضای خرده فروشی متحرک است که خود را به مصرف کنندگانی می‌رساند که می‌توانند اقلام موجود در قفسه‌ها را بررسی کنند و توسط اپلیکیشن‌های موبایلی پرداخت خود را انجام دهند (نمونه‌های اولیه این وسایل نقلیه در حال حاضر در خیابان‌های شانگ‌های دیده می‌شوند). این سوال مطرح می‌شود که آیا فروشگاه‌های حضوری (غیر آنلاین) می‌توانند در دنیایی که گشت و گذارهای شبانه دیگر ضروری نیست، به بقای خود ادامه دهند؟
فست فودها
70% فروش مک دونالد (McDonald) از طریق پیشخوان خودرویی انجام می‌گیرد (و این رقم با شیوع ویروس کرونا در سه ماهه دوم سال 2020 ، به 90% افزایش یافت). چنین وابستگی درآمد به پیشخوان‌های خودرویی، می‌تواند شرکت‌های فست فود مانند مک دونالد را در دنیای بدون راننده، بشدت آسیب پذیر سازد.
در اتومبیل‌های خودران، افراد به سادگی می‌توانند مختصات مقصد خود را وارد کنند، از این رو احتمال توقف در مسیر و وسوسه شدن برای خرید غذا کاهش می‌یابد. امکان توقف برای غذا خوردن بیشتر به نوع غذا، حس و حال فرد و کیفیت غذای ارائه شده مرتبط است (نه با راحتی در دریافت غذا). علاوه بر این، فست فودهای واقع در نزدیکی بزرگراه‌ها ممکن است دچار آسیب شوند، زیرا زمانی که افراد از ناوگان خودران‌هایی که قبل از رانندگی، سوخت خود را پر می‌کنند، استفاده کنند، کمتر برای زدن بنزین متوقف خواهند شد.
خدمات تهیه و تحویل غذا
فناوری خودران‌ها، علاوه بر ایجاد اختلال در وضع موجود فست فودهای با پیشخوان خودرویی، می‌توانند خدمات تحویل غذا را نیز دچار تغییر کنند. وسایل نقلیه خودکار می‌توانند راهکار موثری به رستوران‌ها برای تحویل غذا بدون نیاز به استخدام راننده، ارائه دهند. حتی خودروهای تحویل در جاده‌ها، می‌توانند پخت غذا را در مسیر انجام دهند تا غذای تازه و گرم به دست مصرف کننده برسد. به این ترتیب، یک وسیله نقلیه می‌تواند چندین غذا را در مسیر تحویل دهد و نیازی به بازگشت به رستوران بین هر بار تحویل نداشته و فرآیند تحویل غذا کارآمدتر می‌شود.
شرکت رباتیک Nuro، در حال حاضر یک وسیله نقلیه بدون راننده برای خدمات تحویل (دِلیوری) به نام R2 توسعه داده است که هدف از ساخت آن، تحویل غذای تازه است. این خودرو، قابلیت این را دارد که از طریق تنظیم قسمت سرد و گرم، غذا را در شرایط دمایی مناسب نگه داری کرده و همچنین کاملا خودران است. به این معنی که با حذف فضای مخصوص برای راننده، فضا برای تحویل غذای بیشتری را ایجاد کرده است. برخی از ویژگی‌هایی که این جابجایی بدون راننده را ممکن ساخته‌اند، عبارتند از: دوربین‌های 360 درجه، رادار سنجش شرایط جوی (Lidar)، رادارهای با برد کوتاه و بلند و سنسورهای اولتراسونیک.
صنعت رسانه و سرگرمی
بطور متوسط، آمریکایی‌ها روزانه حدود 1 ساعت رانندگی می‌کنند و بدون نیاز به اینکه حواس‌شان به جاده باشد، از نظر تئوری وقت بیشتری برای گوش کردن به اخبار و دیگر سرگرمی‌ها دارند. این می‌تواند یک فرصت عظیم برای تبلیغ کنندگان ایجاد کند تا تبلیغات مکان-محور (بر اساس موقعیت مکانی) را برای محصولات و خدمات مجاور به افراد ارائه دهند.
پیشرفت‌های اخیر انجام شده در نمایشگر خودروها و تکنولوژی VR، در حال تغییر نوع مصرف رسانه و سرگرمی‌ها است. در سال 2019، شرکت اینتل و برادران وارنر (Warner Bros)، یک خودروی مفهومی جدید با قابلیت ارائه تجربه نمایشی فراگیر به سرنشینان را در معرض نمایش قرار دادند. با استفاده از تلویزیون‌های با نمایشگر بزرگ، پروژکتورها، دستگاه‌های تلفن همراه، امکان بازخورد لمسی و حسی، و نور و صداهای فراگیر، این خودرو، سرنشینان را به یک سفر مجازی در شهر Gotham بتمن برد.
خدمات پیمایش و نقشه برداری
خودروهای بدون راننده نمی‌توانند به نقشه‌های سنتی که برای اهداف ناوبری GPS بکار می‌روند، تکیه کنند. نرم افزار خودران‌ها به نقشه‌های HD مجهز به هوش مصنوعی نیاز دارد تا داده‌ها را از منابع مختلف (سنسورهای خودرو، ماهواره‌ها، رادارهای سنجش شرایط جوی، دوربین‌های داخلی و سایر موارد) جمع آوری و تحلیل کرده تا بتواند موقعیت 3 بعدی خودرو را به درستی تشخیص دهد. تنها با استفاده از چنین نقشه‌هایی، یک خودران قادر خواهد بود که به درستی به موانع موجود در مسیر عکس العمل نشان داده و ترافیک لحظه‌ای و شرایط آب و هوایی را در نظر بگیرد.
تولید کنندگان و توسعه دهندگان نقشه‌ها، به منظور مطابقت محصولات خود با خودران‌ها، باید به فناوری جدیدی دست پیدا کرده و از آن در خودران‌ها استفاده کنند. این تغییر مطمئنا بدون چالش نخواهد بود. زیرا ایجاد چنین نقشه‌هایی به حجم عظیمی از داده‌ها، قدرت محاسباتی برای پردازش همه آن‌ها و پهنای باندی که نقشه‌های نهایی را با وضوح بالا در فضای اینترنت قرار دهد، نیاز دارد. پلتفرم‌های ناوبری ابری (Cloud-Based) و تکنولوژی 5G، می‌توانند پاسخی برای حل این موضوعات باشند. با این حال، شرکت‌ها با پیچیدگی‌های دیگری در ارتباط با به دست آوردن داده‌های مکانی (که معمولا توسط دولت‌ها و نهادهای خصوصی در قالب‌های اختصاصی محافظت می‌شوند) و همچنین ایجاد تعادل بین افزایش هزینه نقشه برداری HD با قیمت مناسب برای مصرف کنندگان، روبرو خواهند بود.
زیرساخت‌های داده و اینترنت
نیاز به نقشه‌های HD تنها یکی از پیشرفت‌های مورد نیز خودران‌هاست که مستلزم ظهور راه حل‌های جدید زیرساختی مربوط به داده‌ها و اینترنت است. با ورود خودران‌ها به سطح جاده‌ها، آن‌هاحجم عظیمی از داده‌ها علاوه بر داده‌های مورد نیاز برای موقعیت یابی و ناوبری را ایجاد می‌کنند. به گفته Mark Pastor، مدیر بازاریابی محصولات Quantum، در واقع، برآورد شده است که یک خودروی خودران، 5 الی 20 ترابایت داده را در هر روز ایجاد می‌کند. نیاز به ذخیره و پردازش حجم وسیعی از داده‌ها، می‌تواند تقاضا برای ایجاد دیتاسنترهای بیشتر، اتصالات وایرلس بدون تاخیر و شبکه‌های قدرتمند فیبر نوری را افزایش دهد.
همچنین قابل توجه است که مدیریت ارتباطات V2V (خودروها با یکدیگر، Vehicle to Vehicle)، نگرانی‌های جدیدی در مورد تبادل داده‌های وایرلس ایجاد می‌کند.
شرکت‌های ارائه دهنده اینترنت، در مورد گزینه‌های مختلف موجود برای امکان استفاده خودران‌ها از شبکه‌های موجود در این شرکت‌ها، کش و قوس‌های زیادی را متحمل شدند. در حالی که برخی از این شرکت‌ها به دنبال بهره بردن از مزایای باند 5.9 گیگاهرتزی هستند، برخی دیگر به ارتباطات LTE خودرویی بدون DRSC فکر می‌کنند. شرکت‌های ارائه دهنده سرویس اینترنت، صرف نظر از اینکه چه گزینه‌ای را انتخاب می‌کنند، به احتمال زیاد نیاز دارند که پیشنهادات خود را با ظهور خودروهای بدون راننده تطبیق دهند.
امنیت سایبری
با اشکال جدید ارتباطات وایرلس، نگرانی‌های جدیدی در مورد امنیت و محافظت از داده‌ها برای شرکت‌های فناور عنوان می‌شود.
در حال حاضر، هکرها ثابت کرده‌اند که توانایی ربودن سیستم‌های وسایل نقلیه امروزی را از راه دور دارند. از روش‌های مشابهی می‌توان برای هک کردن خودران‌ها نیز استفاده کرد. تصور در اختیار گرفتن کنترل از راه دور برای این خودروها می‌تواند حتی بیشتر دردسرزا باشد، زیرا انسانی به عنوان راننده در آنجا حاضر نیست که بتواند جلوی این اتفاق را بگیرد.
استارتاپ‌ها برای حفظ امنیت سایبری خودران‌ها و به حداقل رساندن خطرات آن، در حال نوآوری هستند. به عنوان مثال، شرکت Karamba Security، راه حلی را ارائه کرده است که از اجزای خارجی متصل یک خودرو مانند قطعاتی که به بلوتوث یا WiFi متصل هستند، با شناسایی و جلوگیری از حملات احتمالی به آن‌ها، محافظت می‌کند.
شهرسازی و املاک
اکثر شهرهای مدرن برای تامین نیازهای خودروها ساخته شده‌اند. متروها و قطارهای هوایی محدودیت‌های جاده‌های سطحی را ندارند، اما بزرگراه‌ها، پل‌ها و تونل‌ها برای عبور خودروها و وسایل نقلیه باربری طراحی شده‌اند.
خودران‌ها احتمالا نحوه استفاده از این جاده‌ها را تغییر می‌دهند. یک شبکه متصل ممکن است بتواند بطور یکپارچه اجازه ورود و خروج از ترافیک را در یک جریان منظم به وسایل نقلیه بدهد. چراغ‌های راهنمایی و رانندگی مجددا طراحی شده و احتمالا در بسیاری از موارد حذف خواهند شد. از این رو خودران‌ها قادر خواهند بود با سرعت بیشتری تغییر مسیر داده و روان‌تر کنار یکدیگر حرکت کنند و بدون نیاز به توقف، بطور کارآمدی از تقاطع‌ها عبور کنند.
آینده حضور خودران‌ها باید در برنامه ریزی‌هایی که اکنون انجام می‌شود، در نظر گرفته شود. طراحانی که چیدمان شهرها در آینده را برنامه ریزی می‌کنند و معمارانی که به دنبال طراحی ساختمان‌هایی هستند که تا قرن بعد (یا بیشتر) نیز پابرجا بمانند، نیاز به بازنگری در رویکرد خود دارند تا تلاشهای فراوان آن‌ها در آینده بیهوده نشود.
بازنگری در فضای شهری صرفا به این معنی نیست که در ساختارهایی که باید (یا نباید) ساخته شوند تجدید نظر کنیم، بلکه به این مع
گاراژها و فضاهای پارک خودرو
با توجه به اینکه خودروهای بدون راننده می‌توانند بطور خودکار در فضاهای مختلف پارک کرده و از آن‌ها خارج شوند تا مسافران را سوار کنند، فضای پارکینگ برای دو طرف خودروها جهت پیاده شدن راننده یا مسافران نیاز نیست. بنابراین خودروها در فضای تنگ‌تر نیز می‌توانند پارک کنند. تحقیقات انجام شده در دانشگاه Toronto نشان می‌دهد که در یک فضای پارکینگ مربع، وقتی خودران‌ها خودشان را پارک می‌کنند، این امکان وجود دارد که تعداد خودروهای پارک شده تا 87% افزایش یابد.
علاوه بر استفاده حداکثری از فضای موجود، خودران‌ها ممکن است بطور کلی نیاز به پارک طولانی مدت را کاهش دهند، زیرا این ظرفیت را دارند که بطور مداوم بین مکان‌های مختلفی که مورد نیاز هستند، جابجا شوند.
با توجه به اینکه در حال حاضر فضای پارکینگ، بخش بزرگی از شهرهای آمریکا را اشغال کرده است (در شهر نیویورک، حدود 3 میلیون جای پارک در کنار خیابان‌ها وجود دارد)، دنیای بدون راننده، فرصت‌های ارزشمند زیادی را برای این فضاها با تغییر کاربری آن‌ها ایجاد می‌کند.
با تبدیل مراکز خرید به بیمارستان و فروشگاه‌های خرده فروشی به آشپزخانه‌های سیار، یک بازنگری در مقیاس بزرگ برای فضاهای فیزیکی در راه است. مطمئنا این امکان وجود دارد که چنین نوآوری به پارکینگ‌ها نیز سرایت کرده و مفهوم رایج فضای پارکینگ‌ها را تغییر دهد.
عوارض بین شهری
ثابت شده است که وسایل نقلیه خودران می‌توانند حمل و نقل را به شیوه جذاب‌تری ارائه دهند. این سهولت در استفاده و امکان اختصاص انرژی به زمینه‌های دیگر، باعث می‌شود تا سفرهای بیشتری انجام شده و مسافت‌های بیشتری طی شود. استفاده گسترده از خودران‌ها، می‌تواند یک خبر خوب برای عوارضی‌های بین شهری مانند آن‌هایی که در بزرگراه‌های اصلی وجود دارند، باشد. زیرا این مسیرها تا حد زیادی اجتناب ناپذیر هستند و می‌توانند درآمد بیشتری را از رفت و آمد و مدت زمان بیشتر سفرها کسب کنند.
از طرف دیگر، خطوط مدیریت شده (مانند عوارض خطوط پرسرنشین یا خطوط سرعت) که به عنوان مسیرهای جایگزین برای کسب درآمد از الگوهای ترافیک سنگین طراحی شده‌اند، می‌توانند کاهش قابل توجهی را تجربه کنند. خودران‌ها، علاوه بر اینکه از فشار وارده بر رانندگان کم می‌کنند، پیش بینی می‌شود که تراکم ترافیک را نیز کاهش داده و باعث شود که خطوط مدیریت شده که در ساعات اوج ترافیک، هزینه بیشتری دریافت می‌کنند یا به عنوان یک راه فرار برای رانندگانی که مایل به پرداخت هزینه هستند، مطرح می‌شوند را به کلی از بین ببرد. و با توجه به اینکه این روش‌های رهایی از ترافیک، مسیرهای اختیاری هستند، تغییر مسیر و اجتناب از آن‌ها برای خودران‌ها بسیار ساده است.
برای مطالعه بخش اول مقاله کلیک کنید.
دیدگاه کاربران