پینترست (از شکست تا تبدیل شدن به وبسایت محبوب نسل جوان)

۹۹/۰۶/۵

پینترست، یک پلتفرم آمریکایی برای اشتراک گذاری تصاویر است. این سایت، در واقع خدمات رسانه‌های اجتماعی را ارائه می‌دهد. پینترست با هدف کشف ایده‌های نو و جدید و نیز به دست آوردن اطلاعات در مقیاس جهانی و با استفاده از تصاویر، تصاویر متحرک (گیف‌ها) و فیلم ها طراحی شده است. پینترست به کاربران این امکان […]

پینترست، یک پلتفرم آمریکایی برای اشتراک گذاری تصاویر است. این سایت، در واقع خدمات رسانه‌های اجتماعی را ارائه می‌دهد. پینترست با هدف کشف ایده‌های نو و جدید و نیز به دست آوردن اطلاعات در مقیاس جهانی و با استفاده از تصاویر، تصاویر متحرک (گیف‌ها) و فیلم ها طراحی شده است. پینترست به کاربران این امکان را می‌دهد تا محتوا یعنی تصاویر و البته فیلم‌ها را مرور کنند، سپس موارد دلخواه خود را در مجموعه‌های مختلف نشانه‌گذاری (Bookmark) نمایند.

این فرآیند به عنوان «پینینگ (pinning)» معروف شده است. وب‌ سایت پینترست به کاربران خود که 80 درصد آن‌ها خانم ها هستند، اجازه می‌دهد تا عکس‌های مورد علاقه خود را در «پین برد (Pin Board)»های مختلف، جمع آوری کرده و به اشتراک بگذارند.

این استارتاپ بیش از 72 میلیون کاربر فعال دارد و توانسته بالغ بر 500 میلیون دلار سرمایه جذب کند. همچنین به تازگی ارزش این شرکت به مبلغ  12 میلیارد دلار ارزش ‌گذاری  شده که آن را به یکی از جذاب ترین برندهای حوزه فناوری شخصی، تبدیل کرده است.

آمار و ارقام پینترست

نام این برند از ترکیب دو عبارت ” تابلوی اعلانات (pin board)” و کلمه “interest” به معنی علاقه مندی به دست آمده است. منظور از تابلوی اعلانات در واقعی بخش است که شما تصاویر و محتوای بصری مورد علاقه خود را در آن جا سنجاق یا نشانه گذاری کرده و بعدا آن ها را مرور می کنید و می توانید با دیگر کاربران نیز به اشتراک بگذارید. همچنین در نشان تجاری این شرکت حرف P به شکل یک سنجاق یا همان وسیله پین کردن آمده است.

اما  جالب است بدانید که پینترست کار خود را به عنوان یک سایت کوچک با تعداد کاربران بسیار کم شروع کرده است. در این مقاله به روایت داستان شکل گیری تا اوج گرفتن این استارتاپ می پردازیم:

پینترست چگونه تاسیس شد؟

این استارتاپ توسط سه هم بنیان گذار راه اندازی شده است. اولین شخصی که ایده تاسیس این استارتاپ را داشت، بن سیلبرمن (Ben silberman) بود. بن، یکی از کارکنان شرکت بزرگ گوگل، در گروه تبلیغات آنلاین این شرکت بود. وظیفه او در گوگل درست کردن جداول آماری به صورت روزانه برای شرکت بود. کم کم بن متوجه این موضوع شد از اینکه تمام روز را به درست کردن این جدول ها بپردازد خسته شده است.

بن که به صورت پاره وقت در گوگل کار می کرد، به پروژه های فرعی از جمله درست کردن برنامه های آیفون نیز مشغول بود (این برنامه ها هیچ وقت راه اندازی نشدند!). او همواره در مورد ایجاد یک استارتاپ با دوستان و اطرافیان خود صحبت می کرد. اما مشوق‌های زیادی برای شروع کردن این کار نداشت. تا اینکه یکی از دوستانش (و همسر فعلی او) به نام دیویا (Divya)  به او گفت:” اگر قصد انجام دادنش را نداری در موردش صحبت نکن یا انجامش بده یا دیگر در مورد این موضوع صحبت نکن.” این اتفاق جرقه اولیه شروع کار بن سیلبرمن برای تاسیس یک استارتاپ بود. بن در ماه می 2008 از شغل در خود گوگل استعفا داد و این شرکت را ترک کرد. اما بعد از ترک گوگل، بن هیچ ایده خوبی برای تاسیس یک استارتاپ نداشت و به دنبال یافتن یک ایده بود.

شخص دوم داستان، پل سیارا (Paul Sciarra) بود. او ابتدا در شرکت سرمایه‌ گذاری Radius Capital در نیویورک کار می کرد و دوست دوران دانشگاه بن بود. پل در آگوست 2008 شغل خود را ترک کرد و بعد از آن، بن برای ادامه کارش به پل پیوست و این دو دوست دوران دانشگاه، تصمیم به طراحی یک برنامه برای آیفون گرفتند. ابتدا شرکت  Cold Brew Labs را تاسیس کردند. آن‌ها اپلیکیشن خود را توته (Tote) نامیدند. این برنامه در حوزه خرید تلفن آنلاین ساخته شده بود. بعد از مدتی به دلیل عدم استقبال کاربران و نبود پشتیبانی از طرف شرکت اپل، این برنامه و ایده پل و بن شکست خورد.

بن از گذشته دور علاقه‌مند به جمع آوری کلکسیون تمبرها بود او برای رسیدن به ایده مناسب برای استارتاپ خود از استراتژی ادغام استفاده کرد. ترکیبی از هنر و تکنولوژی! ایده بن در واقع این بود که خدمتی را ارائه دهد تا افراد بتوانند تصاویر و عکس ها و حتی فیلم های مورد علاقه خود را مرور کنند و این محتوا را جمع آوری کرده و با دوستان و اطرافیان خود نیز به اشتراک بگذارند. ایده بن در نهایت با هدف ایجاد یک سایت که بتوان از هر موضوعی در آن، محتوای بصری مناسب را پیدا کرده و امکان جمع آوری این محتوا نیز وجود داشته باشد، نهایی شد.

بعد از آن شخص دیگری به تیم 2 نفره بنیان گذاران استارتاپ پینترست ملحق شد، ایوان شارپ (Evan sharp). ایوان در واقع از طریق یک دوست مشترک با بن سیلبرمن در نیویورک ملاقات کرد. علاقه شدید هر دو نفر به اینترنت باعث شد تا ایوان جذب ایده بن و پل شده و به تیم بنیان گذاران ملحق شود. ایوان مسئولیت ایجاد یک طرح شبکه برای پینترست را به عهده گرفت. نکته قابل توجه این بود که هیچ کدام از این سه شخص فارغ التحصیل رشته های مهندسی نبودند.

در دسامبر 2009 تیم بنیان گذاران پینترست، شروع به ایجاد این استارتاپ کردند. بعد از شروع کار، ایده بن توسط سرمایه گذران بسیار زیادی رد شد (از جمله سرمایه گذران رده سیلیکون)  و تقریبا هیچ کس مایل به سرمایه گذاری در این استارتاپ نبود. بن که از بازگشت به گوگل بعد از این شکست کامل خجالت می کشید، تصمیم گرفت به مسیر خود ادامه دهد. او تقریبا 50 نسخه متفاوت از نظر ظاهر را طراحی کرد. در ماه مارس 2010 نسخه پروتوتایپ این سایت با فرمت محدود بتا (Closed Beta) در اختیار عموم کاربران قرار گرفت و استارتاپ پینترست، رسما راه اندازی شد.

نگاهی به مسیر پیشرفت پینترست

تایم لاین پینترست نسخه نهایی

شکست در جذب کاربران تا تبدیل شدن به یکی از 50 وب سایت برتر سال

چهار ماه بعد از راه اندازی استارتاپ، سایت پینترست فقط بین 200 تا 300 کاربر داشت. از نظر منطقی به نظر می رسید این استارتاپ نمی تواند به موفقیت برسد. چرا که ظرف مدت 4 ماه فقط توانسته بود 200 کاربر را به خود جذب کند. بن حتی به ملاقات های حضوری با کاربران سایت خود پرداخت که روش چندان رایجی برای نگهداری و یا جذب مخاطب نیست. در هر صورت بن و همکارانش انتظار تعداد کاربران بیشتری را برای این بازه زمانی داشتند. حتی در اوایل سال 2010 بنیان گذاران تصمیم گرفتند که این استارتاپ را به یک شرکت مستقل در نیویورک بفروشند اما نمایندگان شرکت حاضر به دیدار با بنیان گذاران پینترست نشدند. چندین ماه بعد نیز تعداد کاربران این سایت به نزدیکی 5000 نفر رسید.

بن سیلبرمن به تمام 5000 نفر اعضای سایت ایمیل و پیام هایی ارسال کرد تا شماره تماس خود را در اختیار آن ها قرار دهند و حتی با برخی از آن ها به صورت حضوری نیز ملاقات کرد. اولین افراد و مخاطبان این سایت مادران بودند که وقت کافی برای جستجوی تصاویر و محتوای بصری در اینترنت نداشته و از این سایت استفاده می کردند.

تعداد کاربران این سایت با شیب ملایم و کندی در حال افزایش بود. راه اندازی یک نرم افزار برای آیفون در اوایل مارس 2011 استقبال و تعداد دانلود بیش از حد انتظار داشت. به دنبال آن، نرم افزار iPad و در نهایت نسخه موبایلی این سایت برای تلفن های غیر آیفون نیز به وجود آمد. در اوایل ماه می 2011، تعداد کاربران این سایت به 9000 نفر رسید. یکی از کاربران این سایت به نام ویکتوریا یک نامه زنجیره ای را ایجاد کرد. دست به دست شدن این نامه بین افراد وبلاگ نویس باعث شد تا تعداد کاربران به شدت افزایش یابد.

همچنین افراد و کاربران، روش های نوینی برای استفاده از پینترست را به کار بردند، که هیچ کس پیش بینی آن را نمی کرد. در نهایت، 9 ماه بعد از راه اندازی و در دسامبر 2011 این سایت، 10000 نفر کاربر داشت.

پینترست تا تابستان 2011 به سرعت رشد کرد. در تاریخ 10 آگوست سال 2011  مجله تایمز، نام سایت پینترست را در مقاله ای با عنوان “50 وب سایت برتر سال 2011” ذکر کرد. در اوایل سال 2011، این شرکت پس از ارزش‌گذاری به قیمت 200 میلیون دلار، در اکتبر سال 2011، سرمایه‌گذاری 10 میلیون دلاری و سپس 27 میلیون دلاری را جذب کرد که باعث رشد بیشتر این استارتاپ شد. در دسامبر 2011، مطابق داده های Hitwise، این سایت با داشتن 11 میلیون بازدید کل در هفته، به یکی از 10 سرویس برتر شبکه های اجتماعی تبدیل شده بود.

همچنین، پینترست جایزه بهترین استارتاپ سال 2011 را از طرف TechCrunch دریافت کرد. در اوایل سال 2012، comScore اعلام کرد که این سایت 11.7 میلیون بازدیدکننده آمریکایی منحصر به فرد داشته که این استارتاپ را به سریع ترین سایتی تبدیل کرد که به 10 میلیون بازدید کننده منحصر به فرد رسیده است. در جوایز Webby awards سال 2012، پینترست جایزه بهترین اپلیکیشن رسانه های اجتماعی و نیز جایزه صدای مردم (peoples voice) را برای بهترین طراحی بصری دریافت کرد.

در 23 مارس 2012 ، پینترست از شرایط سرویس به روز شده پرده برداری کرد و خط مشی را که به این شرکت حق فروش محتوای کاربران خود را داده بود ، از بین برد. در 10 آگوست 2012 ، پینترست سیاست خود را تغییر داد به گونه ای که دیگر نیازی به درخواست یا دعوت برای پیوستن به سایت نبود. در اکتبر 2012، پینترست حساب های تجاری را راه اندازی کرد که به کسب و کارها اجازه می داد حساب های شخصی موجود خود را به حساب های تجاری تبدیل کنند یا از ابتدا با یک حساب تجاری شروع به فعالیت کنند.

ارزش این استارتاپ در مارس 2012 به 5.1 میلیارد دلار رسید و تا سال 2013 نیز، به رقم 25 میلیون کاربر دست یافت.

در فوریه سال 2019، وال استریت ژورنال اظهار داشت که پینترست مخفیانه یک پیشنهاد عمومی اولیه (IPO) سهام را ثبت کرده است. ارزش کل شرکت در آن زمان به 12 میلیارد دلار رسیده بود. سهام شرکت در تاریخ 18 آوریل 2019 عمومی شد و آن ها سهام خود را 19 دلار به ازای هر سهم به فروش رساندند. بعدا ارزش هر واحد سهم این شرکت به مبلغ 24.40 دلار رسید.

در حال حاضر:

– پینترست بیش از 175 میلیون کاربر در سطح جهانی دارد.

– این وب سایت بیش از 50 میلیارد پین (نشانه گذاری تصاویر و محتوا) را به ثبت رسانده است.

– تعداد تابلوهای پین کردن در این سایت (pin boards)، به حدود یک میلیارد رسیده است.

– نسل جوان به شدت به این سایت جلب شده اند و همان اندازه که اینستاگرام را دنبال می کنند، به این سایت نیز علاقه دارند.

– میانگین سنی کاربران فعال پینترست در حال حاظر کمتر از 40 سال است.

نویسندگان:
حمید غفوری راد
زهرا رستگار

دیدگاه کاربران

پیام‌های حاوی کلمات رکیک و توهین آمیز منتشر نخواهد شد