علی حیدری، کارشناس اقتصاد در گفت و گویی درباره شروط اولیه حضور استارتاپها در بورس اظهار نظر کرد و گفت: حضور استارتاپها در بورس، چه به صورت مستقل و چه همکاری مشترک در مرحله اول در بازار سرمایه موجب کاهش هزینههای شرکت میشود.
او افزود: باتوجه به وجود تحریمهای خارجی و خودتحریمهای داخلی این شرکتهای دانشبنیان میتوانند حتی در تامین نقدینگی لازم برای شرکتهای بورسی مفید باشند و از سویی این شرکتها میتوانند در مقوله فروش نیز هزینههای سنتی بنگاههای بورسی را به طرز چشمگیری کاهش دهند.
سرمایه گذاری دلپذیر در سایه حضور استارتاپها در بورس
حیدری گفت: با ورود دانشبنیانها به بورس سرمایهگذار میتواند دلگرم و امیدوار به رشد احتمالی شرکت متبوع خود باشد اما عمده شرکتهای دانشبنیان به دلیل کمبود نقدینگی و بسته بودن فضای تجارت داخلی با کشورهای دیگر به ناچار به سمت اهداف فعلی حاکمیتی سوق پیدا کردند. استارتآپها ایدهها و خلاقیتهای خود را در این راستا گسترش میدهند. به طوری که این خلاقیتها در حیطههای نظامی و شبهنظامی بیشتر مشاهده میشود.
این مدرس اقتصاد تاکید کرد: عمده شرکتهای دانشبنیان حتی خلاقیت را کنار گذاشته و با الگوبرداری از نمونههای خارجی یک نرمافزار یا استارتآپ به ظاهر بومی را روانه بازار میکنند. تداوم این عمل در مرحله اول از نظر علمی خوشایند است اما در بلندمدت این شرکتهای دانشبنیان به تدریج از بازار حذف میشوند.
او گفت: اکثر فعالیتهای خلاقانه به خاطر وجود قوانین دست و پاگیر به طرز عجیبی در کوتاهمدت حذف خواهند شد. از اینرو میتوان از مجلس جدید انتظار داشت که حداقل قوانین را بهروزرسانی کند تا آقازادههای آنها نیز با اینکه خارج از ایران زندگی میکنند با سرمایههایشان در داخل ایران از استارت آپها حمایت کنند؛ اقدامی که چین در مناطق آزاد تجاری انجام میدهد.
حیدری تاکید کرد: این راهحلی است که میتواند از مرگ خلاقیت در آینده نزدیک جلوگیری کرده و حتی موجب رشد بورس شود. یکی از اقدامات ضروری میتواند خروج اقتصاد ایران از حالت دستوری به اقتصاد آزاد باشد.
به عقیده او مقدمه شفافیتی که در بورس در حال حاضر وجود ندارد داشتن مطبوعات آزاد و پیگیر است
حیدری معتقد است امیدی که در بازار بورس با وجود نوآوری و خلاقیت ایجاد میشود در صورت تداوم سیاستهای فعلی در اقتصاد کلان مرگ خلاقیت در آینده نزدیک، دور از انتظار نیست و شرکتهایی که به بهانه دانشبنیان رشد کردهاند اعتماد سرمایهگذار را به مدت طولانی از دست خواهند داد و این پسلرزه ریزشهای سنگین احتمالی میشود که مسبب این امر بیاعتمادی در شرکتهای دانشبنیان و عدم روزآمدی است.
دیدگاه کاربران